Een roze wolk maar ook onzekere maanden

De eerste test en dan die 2 blauwe streepjes je kan je geluk niet op en je zit te glunderen op die roze wolk je bent zwanger .

Maar dan die eerste weken van onzekerheid is het echt waar je gaat steeds kijken bang dat het niet waar is of dat het mis zal gaan , het is zo een wonder dat zo,n kleintje in je mag groeien en vanaf dag 1 maak je je al zorgen over dat kleine wezentje je wilt er al alles voor doen ook al is het nog zo pril je probeert goed te eten vitamine in te nemen vis capsules etc wat je maar kan doen als mama doe je we proberen ze het beste van het beste mee te geven voor een goede start bij hun geboorte .

eindelijk na vier weken onzekerheid en angst is er dan eindelijk die aller eerste echo een kloppend hartje in zo,n klein garnaaltje de opluchting is groot voor zo ver ziet alles er goed uit de eerste week voel je heerlijk je kindje is in orde en dan leef je naar de volgende echo toe of een afspraak bij de vk waar je het hartje eindelijk zal kunnen horen doordat je nog niks kan voelen en je nog geen buikje ziet lijkt het of je niet zwanger bent en dat is best een rare gewaarwording in je hoofd weet je dat het zo is en sommige symptomen geven het aan maar het blijft best verwarrend een groot geheim de zwangere mama,s weten denk ik wel wat ik bedoel .

volgende week woensdag heb ik de echo en ik leef er al drie weken naar toe dan vandaag is het nog maar een weekje het lijkt nog zo ver weg heb 4 weken terug het hartje zien kloppen dan zal je zeggen dan ben je gerust maar zolas ik net al beschreef vraag ik me nu af is het nog steeds goed is de kleine goed gegroeid en heel vreemd ik was vorige week van de meeste klachten af en het weekend werd ik weer onzeker en zondag ochtend was ik me toch beroerd hoofdpijn misselijk moeite met eten en ik dacht oke kleintje je bent er nog had echt het gevoel of het me zo wilde laten weten van hee hallo maak je niet druk mama met mij is het goed en ik heb nog steeds van die misselijkheid aanvallen en savonds helemaal bij het eten krijg maar heel weinig naar binnen .

tel de dagen nu echt af kan bijna niet wachten tot ik mijn kleintje weer even kan zien , tot dat het kleintje gaat bewegen zal deze onzekerheid er zijn maar het blijft een groot wonder dat zo een mooi engeltje in een vrouw kan groeien het is een groot geschenk wat je niet zomaar als vanzelfsprekend kan krijgen .

liefs tina